SYTUACJA ZAWODOWA OSÓB W RÓŻNYM WIEKU. PRZYKŁAD POLSKIEGO RYNKU PRACY

Abstrakt

Prawo do równego traktowania w miejscu pracy wszystkich zatrudnionych osób regulowane jest zarówno dyrektywami unijnymi jak i kodeksem pracy. Pomimo to, na rynku pracy w poszczególnych grupach wiekowych doszukiwać się można zachowań nacechowanych adultyzmem czy ageizmem, których głównym podziałem nie jest tylko określony wiek, a także sposób myślenia, zachowania czy poglądy danej grupy osób. Problem nierównego traktowania pracowników w różnych grupach wiekowych przez pracodawców jak i współpracowników coraz częściej podnoszony jest w dostępnej literaturze a owe zachowania według badaczy określane są mianem dyskryminacji wiekowej.

Celem pracy jest poznanie i ocena sytuacji zawodowej osób w różnym wieku na polskim rynku pracy ze szczególnym uwzględnieniem osób pomiędzy 15 a 24 rokiem życia oraz w wieku 45+. W opracowaniu starano się odpowiedzieć na pytanie czy sytuacja osób młodych i dojrzałych jest trudna na rynku pracy i czy stosowana jest wobec nich dyskryminacja.

Do przeprowadzenia analizy użyto danych Głównego Urzędu Statystycznego w szczególności współczynnika aktywności zawodowej, wskaźnika zatrudnienia oraz stopy bezrobocia z wyodrębnieniem grup wiekowych. Przeprowadzone badania empiryczne, a w szczególności analiza współczynnika aktywności zawodowej, wskaźnika zatrudnienia i stopy bezrobocia, metoda analizy graficznej oraz proste miary statystyczne udowodniły, że jedyną wrażliwą grupą wiekową na rynku pracy są osoby pomiędzy 15 a 24 rokiem życia, można więc doszukiwać się na polskim rynku pracy zachowań nacechowanych adultyzmem. Nie stwierdzono, aby osoby starsze były częściej bezrobotne, rzadziej zatrudniane czy mniej aktywne zawodowo od grupy produkcyjnej. Przedstawione w literaturze spostrzeżenia o dyskryminacji ze względu na wiek zwane ageizmem nie znajdują odzwierciedlenia w przeprowadzonych analizach.