UWAGI NA TEMAT ZMIAN STRUKTURY POLSKIEGO SZKOLNICTWA WYŻSZEGO PO 1989 ROKU – UWARUNKOWANIA I REZULTATY
Słowa kluczowe:
transformacja ustrojowa, system szkolnictwa wyższego, uczelnia, student, PolskaAbstrakt
Celem artykułu jest poznanie uwarunkowań zmian struktury szkolnictwa wyższego w Polsce po 1989 roku oraz przedstawienie ich ogólnych rezultatów. W literaturze przedmiotu poszukiwano punktów zwrotnych, których doświadczyło polskie szkolnictwo wyższe po 1989 roku. Wykazano, że transformacja ustrojowa bezpośrednio wpłynęła na przejście systemu szkolnictwa wyższego w kierunku wolnego rynku, którego mierzalnym efektem było rozpoczęcie działalności uczelni niepublicznych. Mieszana struktura systemu szkolnictwa wyższego, tj. jednoczesne funkcjonowanie uczelni publicznych i niepublicznych wprowadziła mechanizmy konkurencji, w których znaczący stanowił mechanizm rekrutacji studentów. W artykule przeprowadzono badanie empiryczne i skoncentrowano je na ilościowym przedstawieniu ogólnych rezultatów zmian w strukturze szkolnictwa wyższego w Polsce w latach 1992-2021 pod względem zmian liczby studentów. W analizie wykorzystano wnioskowanie statystyczne bazujące na wynikach analizy regresji. Wyniki badania liczby studentów w Polsce wskazują, że w sytuacji rosnącego zapotrzebowania na usługi edukacyjne na poziomie wyższym uczelnie niepubliczne cechowały się wyższą dynamiką działalności rekrutacyjnej, były bardziej konkurencyjne, w porównaniu z uczelniami publicznymi. Jednak, w sytuacji malejącego zapotrzebowania nie były one w stanie sprostać konkurencji ze strony uczelni publicznych – traciły studentów szybciej.
