Tom 1 Nr 18 (2014): Zeszyty Naukowe nr 18 (2014)
Oddajemy do rąk czytelników Zeszyt Naukowy Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej (18/2014), stanowiący zbiór artykułów pracowników naukowo-dydaktycznych, reprezentujących środowisko naukowe z Polski Północnej tj. Koszalina, Szczecina, Słupska, Poznania.
Pod względem merytorycznym, w Zeszycie można wyróżnić dwie części. Pierwsza obejmuje wyniki badań w zakresie uprawy i wykorzystania wierzby (Sali. vim.) interdyscyplinarnie. Część drugą Zeszytu stanowią artykuły o dość zróżnicowanej problematyce tj. turystycznej, rozwoju przedsiębiorczości w MSP, a także problemy metod analiz giełdowych.
W części pierwszej, dotyczącej problematyki badawczej w zakresie odnawialnych źródeł energii, w tym zwłaszcza biomasy wierzby i jej wykorzystania także w innym zakresie, prezentowane są artykuły: G. Czapiewskiej z Akademii Pomorskiej w Słupsku – „Kreowanie rozwoju zrównoważonego obszarów wiejskich w oparciu o biogazownie rolnicze”, H. Czyż i T. Kitczaka z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie – „Porównanie planowania dwóch klonów wierzby krzewiastej (Salix viminalis) przy zróżnicowanym poziomie nawożenia kompostem z odpadów zieleni miejskiej”, W. Gostomczyka z Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej (WNE PK) – „Osady ściekowe alternatywą dla nawozów sztucznych w uprawie wierzby”, D. Janiszewskiej (WNE PK) – „Potencjał energetyczny upraw wierzby na gruntach marginalnych w Polsce”, B. Waliszewskiej i H. Dukiewicz z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – „Wykorzystanie wierzby w farmacji”, P. Zarębskiego (WNE PK) – „Znaczenie wierzby energetycznej w rekultywacji wysypisk śmieci oraz hałd i wyrobisk pogórniczych”.
Artykuły te skoncentrowane są na zróżnicowanym rozwoju obszarów wiejskich i rolnictwa przy wykorzystaniu upraw wierzby w poszanowaniu zasad ekologicznych oraz wskazują na szerokie możliwości wykorzystania biomasy wierzby, surowców energetycznych, ochrony brzegów wodnych w farmacji. Uprawa wierzby może stanowić nie tylko wykorzystanie użytków rolnych marginalnych, ale także z wykorzystaniem osadów ściekowych w rekultywacji wysypisk śmieci, stosując odpowiednie klony.